Weldaad van rust

De Hofjes die u tijdens een wandeling bezoekt zijn veelal een weldaad van rust. Afgesloten van de drukke stad door de omringende gebouwen. Geen middeleeuwse bewoner zal hebben kunnen bevroeden dat na zoveel eeuwen hun woon- en werkplaats een trekpleister voor toeristen zou zijn.

De Agnietenhof, ook dikwijls Adamanshuis genoemd, wordt thans gevormd door een bebouwing rondom een rechthoekige binnenhof waartoe twee poorten toegang geven. De lange en wisselvallige geschiedenis van het complex is uitvoerig beschreven en gedocumenteerd.

In het midden van de 19e eeuw was het gebied tussen de Dieserstraat, de Geweldigers-hoek en de stadsmuur veel minder sterk bebouwd dan nu. De Evangelisch-Lutherse Gemeente behoorde tot een van de vijf kerkelijke gezindten in Zutphen.

Het Bornhof is van oorsprong een oude mannen- en vrouwenhuis dat rond 1320 is opgericht door Kannunnik Borro die het dankzij een testamentaire beschikking voor de “eeuwigheid” bestemd heeft voor de oudere mens. In 1343 liet Borro in het midden van zijn hof een fors pand bouwen.

In 1546 kocht de rijke bierbrouwer Henrick Ruyter een stuk grond aan de Nieuwstad om er armenhuisjes te bouwen. Uiteindelijk werden er 19 woningen gerealiseerd. Het complex kreeg de naam Ruitershofje. Henrick Ruiter nam zelf het bestuur van zijn levenswerk op zich.

Het Sarepta hofje is in 1895 gesticht door Elisabeth Bax. De predikantsdochter stichtte het hofje met een legaat van een haar onbekende weldoener. Een zekere J.J.J. uit Overveen liet haar het bedrag van 19.000 gulden na. Het was speciaal bestemd voor (arme) weduwen die vanwege huurschuld dreigden op straat te worden gezet.

Voordat Koninklijke Wöhrmann haar nieuwe bedrijfspand op het industrieterrein betrok, bezat zij diverse panden in de binnenstad. Na haar vertrek kwam de panden aan de Kuiper-, Bakker- en Waterstraat leeg te staan. Een aantal van de historische panden werd gerestaureerd en tevens werd er op opengevallen plaatsen nieuwbouw gepleegd. Deze hele operatie heeft plaats gevonden in 1983. Het toen ontstane hofje viert dus dit jaar haar 35-jarig bestaan en is daarmee het jongste hofje van Zutphen. Niettemin is het toch de moeite van het bezoeken waard. De mengeling van historische en moderne bouw geven het hofje een specifiek karakter.